Tentamens, Afscheid, New York en naar huis!

Beste lezers,

Om deze unieke ervaring volledig met jullie te delen, heb ik besloten om toch (na een tijdje te wachten) een eindblog te schrijven ondanks dat ik al twee weken thuis ben. Voordeel op het wachten is dat ik nu wel wat meer kan vertellen over mijn eerste weken in Nederland. Het laatste waar ik jullie op de hoogte van heb gehouden was Las Vegas en de sneeuw die Montreal bereikt had. Toen ik dat verslag schreef was het nog maar een paar dagen tot de tentamens en had hard studeren de eerste prioriteit. Helaas was dit niet zo eenvoudig aangezien ik voor een dilemma stond. Uren achter mijn boeken zitten of toch nog volop genieten van de laatste maand van mijn exchange. Ik heb hier echter de middenweg in gekozen: vroeg opstaan, hard studeren en de rest van de dag genieten of te wel het motto: work hard, play hard. Na de 4 tentamens gehad te hebben mag ik concluderen dat alles goed is verlopen. Tot nu toe heb ik 3 van de 4 tentamens het eindpunt: een A+, A and A-, wat met een 10, 9.5 en een 9 op mijn Nederlandse puntenlijst erbij komt te staan. Voor Risk Management moet ik nog op mijn eindpunt wachten, maar daar verwacht ik ook een mooi punt terug. Al met al mag ik concluderen dat dit zeer fraaie cijfers zijn voor finance vakken en dit mijn keuze tussen Finance en Accounting niet makkelijker maakt. Tijdens de tentamens periode ging mijn leven in Montreal dus in de namiddag en ’s avonds gewoon door: veel feestjes. Het enige wat me daaraan niet beviel was dat het ook al het afscheid van sommige betekende. Na de tentamenperiode zou Lieke al arriveren. Voor mij is het allemaal voorbij gevlogen, voor haar leek het een eeuwigheid. Het was daarom ook wel even raar om elkaar weer in de armen te sluiten. Veel tijd om van haar jetlag bij te komen had ze niet, ’s avonds stond bij ons namelijk een houseparty gepland bij ons thuis aangezien het Pere’s verjaardag was die dag. Wederom een zeer gezellige avond! De zaterdag werd gebruik om bij te slapen en downtown Montreal te laten zien. Zaterdagavond stond het officiële eindfeest van HEChange gepland in een nightclub. Tot nu toe is geen enkel feest van HEChange teleurstellend geweest ondanks alle torenhoge verwachtingen altijd. Dit maal was geen uitzondering. Zondag zijn we met een groep naar het park en begraafplaats geweest, waar we in de eerste weken in Montreal destijds verdwaald zijn geraakt. Herinneringen ophalen en vooral veel lachen. Ook hebben we nog een tijdje doorgebracht in het Casino van Montreal, wat ik graag nog 1x wou zien voordat ik naar huis ging. Nu ging het echt snel. Een voor een gingen mensen naar huis, wat vaker gepaard ging met emotionele momenten. Het is ongelofelijk hoe je in zo een korte periode zo erg naar elkaar kunt toe groeien. Vooral het vertrek van mijn huisgenoten was zwaar. Dit kon je ook goed merken aan de “feestjes” die volgden. Natuurlijk was het nog super leuk, alleen op het laatste was het altijd kijken van wie zie je de komende tijd niet meer? Wie gaat er morgen naar huis? En zo werd elke dag de groep kleiner en kleiner. Gelukkig stond had ik wel genoeg afleiding. Lieke en ik gingen naar New York voor de kerst. We zijn hier met de bus heen gegaan. ’s Ochents aangekomen in de Big Apple zijn we eerst onze koffers gaan droppen in ons hostel. Wat er allemaal prima uitzag. Daarna de eerste toeristische spots van New York afgegaan, waaronder Broadway, Times Square and Fifth Avenue. Dit hebben we afgewisseld met shoppen en vele food stops om op te warme. Daarna zijn we terug gegaan om ons om te kleden aangezien het kerstavond was. Vervolgens een gezellig restaurantje uitgezocht om te toasten op kerst en lekker te eten. Eerste kerstdag is een van de enige dagen dat niet alles open is in New York. Gelukkig wel alle toeristen spots open zodat wij hier de dag gevuld mee hebben: Central Park, Brooklyn brigde, Wall Street, Statue of Liberty, Ground Zero en Empire State Building. Voor mij was het de tweede keer dat ik dit allemaal zag, maar het blijft een waanzinnige stad. Ook hebben we deze dag kaarten gekocht voor een musical op Broadway voor de dag daarna, uiteindelijk hebben we gekozen voor de klassieker: Phantom of the Opera. De laatste dag in New York stond in het teken van shoppen. Vroeg opstaan en zoveel mogelijk winkels afrennen voordat de musical begon. Uiteindelijk zijn we wel met volle tassen thuis gekomen. De musical was ook zeer mooi om mee te maken. Eerste rij, prachtige kostuums, goed acteerwerk en schitterend verhaal. Toen we uit het theater kwamen werden we overvallen door de sneeuwstorm, die jullie waarschijnlijk allemaal op het nieuws hebben kunnen zien. Dit zorgde ervoor dat New York binnen een paar uur in chaos verkeerde. Normaal is het verkeer al een big shit, kun jij je voorstellen hoe dat is als er binnen paar uur halve meter sneeuw valt. Wij hebben tijdens deze sneeuwstorm nog de laatste souvenirs gescoord en vervolgens een half uur gezocht naar een plek om iets te eten. Ons New York avontuur zat er alweer bijna op. Na wat goede nachtrust was het nog even afwachten of de bus terug naar Montreal zou vertrekken door de hevige sneeuwval. Gelukkig konden we naar enige vertraging wel vertrekken in de richting Montreal. Lieke en ik hebben een super tijd gehad in New York, alleen waren 3 volle dagen een beetje te kort en hadden we graag nog wat langer gebleven. De aankomst in Montreal was eigenlijk wel een kill moment. Waar normaal altijd zoveel leven was in ons huis, was het nu doodstil met lege slaapkamers. In Montreal zijn we nog wat dingen gaan bezichtigen en gaan schaatsen. Daarnaast moest het huis nog een beetje gepoest worden en nadat dat was gebeurd stond er nog maar 1 verplicht ding op ons te wachten: de koffers inpakken. Al heb ik mijn koffers nog nooit zo vaak ingepakt als in de laatste 5 maanden, was dit toch wel even anders. De reis naar huis stond voor de dag daarna gepland. Alles was over. Een tijd die ik nooit zal vergeten. Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt. Super veel geweldige mensen ontmoet en hopelijk vrienden voor het leven gemaakt. Heel veel geleerd in heel veel opzichten. De steilste leercurve voor mijn persoonlijke ontwikkeling ooit. Mijn inhoudelijke kennis van Finance flink uitgebreid. Enorm veel mooie plaatsten op deze wereld mogen ontdekken: Montreal, Quebec, Toronto, Niagara Falls, natuurparken, Cuba, Ottawa, New York, Boston, Las Vegas. Als je voor een lange periode naar het buitenland gaat, ben je daar natuurlijk al heel lang en druk mee bezig en heb je heel veel verwachtingen. Ik kan nu voor jullie bevestigen dat deze verwachten totaal in het niets zijn gevallen. Ik hoop dat deze blog jullie een beetje inzicht heeft kunnen geven in mijn leven in Canada, maar deze periode is onbeschrijfelijk voor mij geweest. Ik rolde van het ene hoogtepunt naar het andere hoogtepunt. Dagen vlogen voorbij, maar ik heb genoten van elke dag. Het afscheid hier is anders dan toen ik een paar maanden geleden vanuit Brussel vertrok aangezien ik weet dat dit leven nooit meer terug zal keren. Dit is eigenlijk ook geen leven, maar een droom die ik geleefd heb. Nu klinkt het misschien wel een beetje raar, maar ik was klaar om naar huis te gaan en keek daar ook wel naar uit. Ik heb van iedereen afscheid kunnen nemen en naar het afscheid van Montreal kunnen toeleven. Nadat bijna niemand meer in Montreal was, was het toch anders. De mensen die hier waren met mij hebben deze exchange toch de beste periode van mijn leven gemaakt. Zonder hun is het gewoonweg niet hetzelfde. De vlucht naar huis is prima verlopen en op het vliegveld werden we opgewacht door het thuisfront met spandoeken en ballonnen. Een heel fijn moment. In de auto naar huis realiseerde ik me dat alles gewoon het zelfde was hier en het leek alsof ik niet weg was geweest. Eenmaal thuis werd ik ook weer ontvangen door spandoeken en mooi versierd huis. Oma en opa waren nog snel even langsgekomen en na wat lekkere Nederlandse broodjes met ham meteen het bed ingedoken. Het was eenmaal bijna Nieuwjaar en we moesten toch nog wat slapen pakken voordat we weer verder konden gaan met feesten. Op het voetballen hebben we het oude jaar afgesloten met een Italiaans buffet en de avond vervolgd in Valkenburg. Het was zeer leuk om iedereen weer te zien, maar nogmaals alles was gewoon hetzelfde zoals voorheen. Veel tijd om bij te komen had ik echter niet, de volgende uitdaging stond alweer voor de deur: een stage vinden. 4 Januari stond het eerste interview op het programma voor een stage bij een Nederlandse investment bank. Nadat ik al paar rondes overleefd had, was het final interview van 3 uur wel pittig. Achteraf wel een goed gevoel aan overgehouden. ’s Avonds heb ik afgesproken met mensen die ik in Montreal heb leren kennen. 4 Dagen na mijn terugkomst in Nederland had ik al mijn eerste reünie met een Nederlandse jongen en meid, meisje uit België en een jongen uit Australië, die bezig is met een eurotrip. Heel speciaal allemaal. Voelde weer even alsof we weer in Montreal waren. Super gezellige avond! De dag daarna weer een ander interview voorbereiden, want die donderdag had ik final interview met ABN AMRO. Na mijn interview vanuit Amsterdam naar Tilburg gegaan om hier nog eens ouderwets op stap te gaan met mijn beste vrienden. Uiteindelijk met een groep van 12 Limburgers de boel nog eens goed op stelten gezet daar. Vrijdag ochtend nog half brak ging het eerste telefoontje al. De eerste aanbieding was binnen: Kempen & Co en uurtje later ging telefoon wederom nu met een aanbieding van ABN AMRO. Na tijdje nadenken heb ik de aanbieding van ABN geaccepteerd en die Kempen afgezegd en ook final interview met Credit Suisse gecanceled. Bij ABN ga ik drie maanden een meewerkstage doen bij Corporate Finance & Capital Markets in Amsterdam. Een wereld op zich, waar de meeste mensen geen inzicht in hebben. Zeer ambitieus, waar werkweken van meer dan 80 uur en nachten doorwerken geen uitzondering zijn. Ik ga me daarbij vooral bezig houden met het prestieuze Mergers & Acquisitions gedeelte. Een unieke, zeer leervolle ervaring lijkt me. Ben zeer benieuwd hoe deze levensstijl als zakenbankier mij gaat bevallen. Afgelopen maandag ook meteen al een kamer gevonden in Amsterdam Zuid. Twee minuten lopen van het hoofdkantoor van ABN AMRO, perfect dus. Daarnaast heb ik het vooral heel druk met vrienden te ontmoeten die ik lange tijd niet gezien heb. Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn leven Montreal nog elke dag mis. Heel vaak komen herinneringen in me op, die dan voor een grote smile op mijn gezicht zorgen. Ik hoop dat ik snel weer alle vrienden ergens op deze wereldbol, die ik daar gemaakt heb, mag ontmoeten. Bij deze wil ik nog iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen. Het deed me heel goed dat zoveel mensen mijn blog volgden op zo een grote afstand. Daarnaast wil ik mijn ouders bedanken, zonder hun was deze geweldige exchange niet mogelijk geweest. Normaals ik kan mijn leven daar niet beschrijven met woorden en als iemand die dit leest twijfelt om naar het buitenland te gaan hoop ik jou bij deze overtuigd te hebben. Ik heb in ieder geval de tijd van mijn leven gehad.

Au revoir, Montreal. Je me souviens!

Brian