Hiken en New York City!!

Geachte lezers!:)

Aangezien ik de laatste tijd teveel heb meegemaakt om alles te beschrijven wat ik heb gedaan, zal ik me in dit verslag beperken tot de hoogtepunten: Hiken in een National Park en New York City!! Vorige week zaterdag ben ik met Hechange een dag gaan hiken in Doncaster. Het park ligt ongeveer 2 uur rijden met de bus van Montreal. Dit was het perfecte moment om nog voor de kou de schitterende natuur van Canada te ontdekken. Ik had daarbij ook nog geluk dat het Indian Summer was. Dit fenomeen vindt plaats rond Oktober en November in Canada en de Verenigde Staten. Het weer is dan nog mild en de kleuren van de bladeren zijn dan zeer mooi, op sommige foto’s is dit goed zichtbaar. Het voelde goed om de drukke steden weer eens te verlaten voor een rustgevende plek. De route was vrij goed te doen en het uitzicht vanuit het hoogste punt was prachtig. Na het hiken zijn we nog gestopt in een klein rijk dorpje, waar we warme chocomel gedronken hebben. ’s Avonds als afsluiter stond een groot feest gepland in een bar, waar ik tot dan toe nog niet geweest was. Voordeel was dat bier en shots heel goedkoop waren, zodat een gezellige avond gegarandeerd was. Met nog 5 dagen op de teller kon het aftellen voor New York beginnen en die dagen zijn dan ook snel omgevlogen.
Donderdagavond ben ik met mijn Spaanse (Pere) en Italiaanse (Andrea) huisgenoten met de bus naar New York vertrokken. De eerste problemen deden zich al voor met de tickets en de namenlijst, iedereen moest zijn tickets op een eigen blaadje hebben en de onze waren automatisch uitgeprint op één a4tje. Daarnaast was er een probleem, omdat Pere en ik niet op de lijst stonden. Dit kwam omdat Andrea de boeking heeft gemaakt. Na een tijdje te hebben onderhandeld, mochten we dan toch mee, maar de man wees er ons erop dat hij niet verantwoordelijk was als we de USA niet binnen kwamen en dat we bij elkaar moesten blijven. Met de nodige zorgen zaten we dan toch eindelijk in de bus op weg naar New York. Na 2 uur hadden we de grens bereikt en moest iedereen de bus uit. Na een Green Card ingevuld te hebben en de nodige vragen van de douane, kwamen we toch moeiteloos de grens over. Eindelijk Amerikaanse grondgebied na vele jaren wachten. Nu was de reis echt begonnen en waren de zorgen voorbij. New York City: here we come! De laatste paar uurtjes in de bus een beetje proberen te luieren en voordat we het wisten gingen de lichten in de bus aan om ons te vertellen dat we in 15 min in New York zouden arriveren. De klok noteert op dat moment 5.45. Dus het zou een lange dag gaan worden. De eerste impressie was zoals ik New York ken van de films alleen dan nog groter en hoger. We zijn vanuit het busstation in een keer doorgegaan met de Metro naar ons hostel dat in het Harlem ligt (afgeleid van de stad Haarlem). Dit is niet de meest welvarende buurt van New York, met voornamelijk Afrikanen en Mexicanen. De metro was in de richting van de Bronx en was gevuld met mensen die naar hun werk gingen. Na de koffers gedropt te hebben in ons hotel zijn we gelopen naar Central Park. Het was erg vroeg en de zon was net aan het opkomen. Dit zorgde voor een mooi plaatje. Het was er erg rustig, alleen wat mensen die deze ochtend gebruikte om te rennen. Via Central Park zijn we gelopen naar 5th Avenue, de winkels waren nog gesloten. Maar de Trump Tower was open en we hebben deze kans niet onbenut gelaten om hier een kijkje binnenin te nemen. Langzamerhand kwam het dagelijks leven op gang en zijn we de toerist gaan uithangen met bezoeken aan Rockfeller Center (bekend van de grote kerstboom op tv tijdens Kerstmis), Times Square, Broadwayy, Chrysler Building, United Nations en nog andere monumenten. Wat een heerlijk gevoel is het om tussen al die hoge gebouwen te lopen en zoveel verschillende mensen te zien. Na de eerste paar uurtjes voelde ik meteen al thuis in deze stad. Tot nu toe werden al mijn hoge verwachtingen waargemaakt. Wat me ook opviel is dat het aantal MacDonalds nog relatief meeviel en er helemaal niet zoveel dikke mensen waren. Misschien in andere deel van Amerika, maar niet in New York. Daarnaast waren er bijna geen zwervers te bekennen. Om 3 uur zijn we terug gegaan naar ons hostel om in te checken en een powernap te houden. ’s Avonds zijn we naar Little Italy gegaan om te dineren om vervolgens door de wijken Soho en China Town te slenteren. Daarna zijn we naar de Empire State Building gegaan om vervolgens te genieten van het uitzicht op 381 meter hoog. Zelfs de andere wolkenkrabbers lijken nu minuscuul. Vanuit deze toren valt goed te begrijpen dat New York echt een unieke stad is. Zover je ogen kunnen reiken is overal activiteit. De eerste dag in New York was overweldigend. Woorden schieten tekort. De stad heeft alles te bieden en heb werkelijk geen slechte dingen te vertellen over deze stad. I simply love it. De Amerikanen zelf zijn super vriendelijk, wat ik totaal niet had verwacht. Begin steeds meer te geloven dat Nederlanders onvriendelijk zijn in plaats van de rest van de wereld vriendelijk. Het Amerikaanse accent en manier van spreken is ook heerlijk. Lekker overdreven. Op de weg naar ons hostel mochten we voor de eerste keer kennis maken de gangsters uit onze buurt, maar onveilig voelde we ons niet ongeacht ze waarschijnlijk een gun bij zich hebben. Na wat uurtjes slaap te hebben gehad, stond voor de zaterdag ook weer veel op het programma. We zijn over de Brooklyn Bridge gelopen, hebben het financiële district bezocht met uiteraard Wall Street. Op de foto gegaan met de bull (die symbool staat voor de bull-market op de beurs) alleen werd dat verstoord door de grote menigte mensen uit Azië. Vervolgens stil gestaan bij 9/11 bij Ground Zero en daarna geshopt in de buurt van Ground Zero. Om het Vrijheidsbeeld te bezichtigen en een goed zicht te hebben om te skyline van New York hebben de we ferry gepakt naar Staten Island. Na hier een tijdje op een bankje te hebben gezeten en puur genoten van alle moois wat we konden zien, zijn we weer terug gegaan naar Manhattan. ’s Avonds wouden we het nachtleven van New York gaan verkennen, dus zijn we terug gegaan naar het hotel om ons klaar te maken voor avondje stappen. Met onze nette kleren aan naar een wijk gegaan met veel clubs en bars in het business district. Het was zo druk daar, overal lange wachtrijen. Na 45 minuten wachten stonden we dan eindelijk vooraan in de rij, maar helaas kwamen we niet binnen, omdat Pere zijn Spaanse Identiteit bewijs niet geldig was (paspoort was verplicht). Dat was echt balen, vervolgens bij andere bars/clubs gevraagd wat nodig was, maar dat bleek ook paspoort te zijn. Toen we de hoop al bijna hadden opgegeven, hebben we het toch nog geprobeerd bij de laatste club. En jawel hoor, we kwamen binnen met de nodige moeite. Achteraf was dit wel de duurste en hipste club van de hele buurt, maar het was het zeker waard! Bommetje vol en wat een glamour, iedereen was zo well-dressed. Achteraf ‘iets’ te duur (25 dollar entree en 12 dollar voor een biertje), maar voor een avondje kan dat geen kwaad. Nu weet ik wel hoe het is om te feesten in zo een wereldstad. Vuurwerk, entertainers die hele avond op stelten lopen te dansen, danseressen met hele optredens, bartenders die de gaafste trucs uithalen etc etc. Veel rijke kerels die met flessen van 1000 euro aan een tafel zitten met 10 vrouwen om zich heen. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Wat een clubavond! Voelde me voor een avond alsof ik me in the Hills bevond. Zulke plaatsten bestaan dus wel. De zondag zijn we na een paar uurtjes slaap weer vroeg opgestaan om volop van New York te genieten. ’s Ochtends zijn we met onze zware hoofden brutaal een baptische (stroming binnen het christendom) kerk binnen gestapt om een kijkje te nemen in een gospel. Dit moet jullie wel bekend voorkomen van sommige films waar alleen maar zwarte mensen samen liedjes zingen. Daar zit je dan met 3 blanken tussen 500 zwarte mensen van oude net geklede vrouwen tot gangsters in hun mooiste kleren. Over aandacht niet te klagen, iedereen kwam naar ons toe om ons te bedanken dat we waren gekomen. Ik had een ander ontvangst verwacht. We wilden achterin gaan zitten, zodat we naar paar liedjes ongemerkt konden gaan, helaas kwam iemand naar ons toe die zei dat we in het midden moesten gaan zitten. Dat wij erbij hoorden. Ok, dit konden we niet weigeren en daar ging onze vluchtweg. We waren verbannen tot 1,5 uur meezingen en klappen. Ik moet wel zeggen dat ze er wat van kunnen, als er bier was geweest leek het bijna op een biercantus. Ze weten er wel een eenheid van te maken. Op het einde werd er gevraagd of er bezoekers waren en wij 3 en een andere man gingen staan. Vervolgens moesten we ons 1 voor 1 voorstellen en de andere bezoeker begon hiermee. Hij was net naar deze buurt verhuisd, omdat zijn zoontje van 5 jaar doodgeschoten was en daarna gooide hij er nog een 3 minuut durende rap uit. Vervolgens kregen wij de microfoon in onze handen geduwd en moesten wij ons voorstellen met na afloop een luid applaus. Stel je deze situatie maar eens voor. Haha, unieke ervaring dat zeker. Na dit spektakel zijn we naar Central Park gegaan om daar fietsen te huren om zo heel het park te verkennen. Wat gaf dit een gevoel van vrijheid, ik heb nog nooit zoveel genoten tijdens het fietsen. Wat een park, wat een mensen. De mensen hier weten hoe zij hun vrije dagen moeten gebruiken. Ik moet bekennen dat we ook wel heel erg veel geluk hadden met het weer: geen wolkje in de lucht en warmer dan 21 graden alle dagen en dat in oktober. De namiddag zijn we naar 5th Avenue en Lincoln Center gegaan om te shoppen en nog wat cultuur dingen te bezoeken. Voor het diner zijn we nog even naar ons hostel gegaan om ons op te frissen en na het diner hadden we afgesproken met de andere exchange studenten die dit weekend ook in New York waren om wat te drinken. Na afloop zijn we met de limousine naar huis gegaan. Hebben we daar ook eens ingezeten. Zondag rustig aan gedaan en de laatste inkopen gedaan. New York is ook echt een paradijs om te shoppen. Amerikaanse merken zoals Levi’s en Abercromie & Fitch zijn relatief goedkoop hier en daar heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt met als gevolg dat het niet allemaal meer in mijn koffer paste. Hopelijk krijg ik alles nog mee naar Nederland. Op de terugreis is alles goed verlopen en dinsdagnacht waren we weer terug in Montreal. Het was een fantastische reis! Minder goed nieuws is dat het bij aankomst in Montreal niet meer lang duurt voordat mijn eerste Midterm exam is. Dus de komende week zal voornamelijk full-time studeren worden. Gelukkig vertrek ik in 13 dagen ook naar Cuba, dus daar kan ik naar uitkijken. Voor de rest heb ik nog de volgende updates voor jullie. Volgende week vrijdag ga ik naar een NBA match. Een play-off wedstrijd tussen Toronto Raptors (enige Canadese ploeg in de Amerikaanse NBA) vs. NY Knicks wat gespeeld wordt in Montreal. Lucky me. Tot slot is de volgende trip ook bekend: Ottawa! De hoofdstad van Canada. Hier zal ik 6 november heen gaan. Sorry voor het lange verslag, ik hoop niet dat ik jullie aandacht ergens middenin ben verloren. Ik heb geprobeerd het zo kort mogelijk te houden, maar soms was dat wel lastig!

Take care en groetjes uit Canada!